กิจกรรมวันพ่อ รวงข้าว 2

14 ธันวาคม 2555

โรงเรียนจัดกิจกรรมวันพ่อให้หนูน้อย แตกต่างจากกิจกรรมวันแม่โดยสิ้นเชิง วันแม่ แม่ต้องทำเองหมดทุกอย่าง แต่วันพ่อเนี่ย ทางโรงเรียนคงตระหนักดีว่า พ่อพ่อทั้งหลายส่วนใหญ่จะงานเยอะ และนิสัยพ่อไม่ค่อยสุงสิง เป็นขาเม้าส์เหมือนแม่แม่

มีฐาน 4 ฐานสำหรับทำกิจกรรม น่ารัก น่ารัก ระหว่างพ่อลูก

เขาดิน กิจกรรมที่หนู (ขอ) เลือก ป่าป๊าแถมขี่จักรยานที่พุทธมณฑล

เช้านี้แม่หวันถามวาวาว่า กิจกรรมพ่อแม่ลูกวันนี้เราทำอะไรกันดี คำตอบคือ ไปเที่ยวเขาดิน แล้วก็ขี่จักรยานค่ะแม่ ....แม่หวันร้องยี้ ก็ไม่อยากไปเบียดผู้คน แล้วมันก็ร้อนจะตาย ในใจแม่แอบคิดว่ามันน่าเบื่อ แต่พอถามว่าไปทำไมอะลูก หนูบอกว่าก็เราจะได้ไปพิสูจน์กันไงคะ ว่างูอะนะ มันมีหลายชนิดอย่างที่หนูบอกแม่ไง แล้วแม่จะได้บอกหนูว่า ไอ้ตัวที่มันเหมือนจระเข้ แต่มันปากยาวๆแหลมๆ อะ มันเรียกว่าอะไร ป๊าบอกว่าหนูมีเหตุผลสนับสนุน ก็เลยจัดให้ไปเขาดิน แถมป๊าใจดีพาไปขี่จักรยานที่พุทธมณฑลตอนเย็น ผลที่ออกมามันคุ้มค่ามากๆค่ะ เพราะตั้งแต่วินาทีที่หนูรู้ว่าหนูจะได้ไป หนูร่าเริงมาก เอาแต่พูดๆๆๆ แล้วก็บรรยายเรื่องราวที่เกิดขึ้น ตอนที่โรงเรียนพาหนูไปเขาดินตอนเข้าค่ายส่องสัตว์ เมื่อไปถึงหนูดูตื่นตาตื่นใจ ถามโน่นถามนี่ เดินไปดูโน่น ดูนี่ ปีนป่ายเป็นลิงเชียว ตอนที่ไปดูงูหนูบอกป๊ากับแม่ว่า คอยดูนะงูอะมันมีเยอะมากเลย มีงูเห่า งูจงอาง งูเขียว งูหลาม แล้วก็จามีงูเผือกด้วยน้า แล้วก็หันไปถามป๊าว่า ป๊ามันจะมีอนาคอนด้ามั้ยอะ....หนูกลัว...555 มาจากไหนลูก แล้วในวันนี้หนูก็ได้คำตอบที่ค้างคาใจมานานว่า ไอ้ตัวที่ปากมันยาวๆแหลมๆ มันคือตะโขง อย่างที่แม่บอกนั่นเอง กลับมาหลับหนึ่งตื่น กินข้าว ตอนเย็นไปปั่นจักรยานที่พุทธมณฑล สูดอากาศบริสุทธิ์

งานชิ้นที่สอง งานบ้านพ่อแม่ลูก

กิจกรรมงานบ้านวันนี้ อาจจะดูเป็นเหมือนการจัดฉากนิดหน่อย มันไม่สมบูรณ์แบบ 100% แต่โดยปกติหนูก็ทำไอ้สิ่งเหล่านี้เป็นประจำอยู่แล้ว มี่ก็เลยไม่กังวล ไม่รู้เป็นไง ไอ้งานบ้านนี่ลูกชอบเหลือเกิน โตขึ้นไม่แตะนะ ฮึ่มมมม........เจอดี คริคริ

ไอ้ตอนนี้ มี่อยากจะให้มันเสร็จๆ ไปไวๆ แต่หนูอาสาช่วยตลอด ไอ้ที่น่าจะไวก็กลับช้า จนบางครั้งแอบ ปี๊ด.....เฮ้ย แม่อยากทำให้มันเสร็จๆไปโว้ยยยยย

อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้ไม่กังวลใจ ก็เพราะความกุลีกุจอของหนูนั่นแหละ พอรู้ว่ามีงานค้างคา และรู้ว่าโจทย์เป็นอะไร วาวากระตือรือร้นที่จะทำให่ลุล่วง

แค่มีมี่ส่งไม้ปัดขนไก่ให้ หนูก็เอาไปปัดโต๊ะและเก้าอี้ทำงาน ของเล่นหนู ตู้เก็บของ อย่างมืออาชีพ ก็ด้วยความที่หนูมีประสบการณ์อยู่แล้ว พอเสร็จหนูบอกมี่ว่า มี่ไปเอาไม้ถูพื้นมาเร็ว ซักแล้วบิดด้วยนะคะ โอ้โห เป็นงานจริงๆ เธอรู้ว่างานบ้านมีอะไรบ้าง แค่นั้นไม่พอ หนูบอกให้มี่ไปช่วยกันกวาดใบไม้หน้าบ้าน เหมือนที่หนูทำประจำกับป๊า พอออกไปหนูก็กวาดๆๆๆ แล้วก็ให้มี่ไปเอาที่โกยขยะ มาช่วยกันโกย และที่ขำก็คือ บอกมี่ว่ามี่ หนูจะเอาไอ้ถุงที่มันสีดำอะ หนูหมายถึงถุงดำ แล้วบอกว่า มี่จับนะ หนูจาเป็นคนตักใส่ 555 เห็นปะบอกแล้วว่า วาวาเป็นงาน ทำไปเก็บภาพไป มี่อะนะเหนื่อย แต่หนูไม่รู้เอาแรงมาจากไหนกัน เข้าบ้านจานั่งพัก หนูบอกว่ามีมี่ไปล้างจานกัน เนี่ยเรากินกันเสร็จแล้ว ยังไม่ได้ล้างเลย บอกไปว่าไม่เป็นไรลูก เดี๋ยวให้พี่แม่บ้านทำ หนูบอกว่าไม่ได้ เลอะเทอะ โอ๊ะโอ อิชั้น เหนื่อยคร่า ในที่สุดต้องไปนั่งล้างจาน มีมี่จัดจานชุดเล็กๆให้หนูล้าง ให้อาอี๊เก็บภาพ ล้างไปล้างมาเพลิน จะไปเอาจานชามในบ้านมาล้างอีก จนแม่ร้องโอ๊ยยยย ไม่ไหวแล้ว ดีนะเนี่ยที่เสร็จจากงานล้างจานไม่ชวนไปซักผ้าซึ่งเป็นงานโปรดของหนูต่อ เฮ้อ!!!! อยากรู้จัง  ไอ้ที่กุลีกุจอทำโน่นทำนี่ เนี่ยอะนะ วะวารับผิดชอบ หรือ กลัวจะไม่มีงานส่งคุณครูหว่า 

เตรียมตัวลอยกระทง และเตรียมงานบ้านส่งคุณครู

เมื่อวานกลับมาบ้านวาวาบอกมีมี่ว่าคุณครูเปิดเพลงลอยกระทงให้ฟังค่ะ ร้องไม่เลิก ร้องได้ 95% ได้มั้ง ติดไอ้ท่อนสุดท้ายนี่แหละ ไม่รู้เป็นไงร้องซ้ำไม่ได้ซักที ได้แต่ถามมี่ว่า มีมี่มันร้องว่ายังไงนะ แล้วก็ร้องๆๆๆๆๆ อย่างมีความสุข

วันนี้อาอี๊รับวาวากลับมาที่ออฟฟิศ อย่างแรกเลยหนูบอกมีมี่ว่า มีมี่หนูร้องเพลงลอยกระทงได้หมดแล้วนะคะ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาร้อง เออ จบจริงแฮะ แล้วก็ถามมี่ว่า หนูเก่งปะ..... มี่ไม่ต้องตอบ เป็นอันรู้กัน หนูทำท่าแบบว่าชั้นภูมิใจมั่กๆ......รักไอ้จิ๋วจอมจุ้นซู้ดดดดดด........แล้วก็ชวนให้มี่เอาอุปกรณ์ที่มีออกมาทำกระทง.........ได้เลยคร้าบบบบ อุปกรณ์เรามีเยอะ แต่ขอมี่จัดการออเดอร์ใหญ่ก่อนนะจ๊ะ ระหว่างที่รอมี่ทำงาน มี่นึกขึ้นมาได้ว่า มีงานที่ต้องส่งคุณครูพร้อมนำอุปกรณ์ลอยกระทงไปในวันพุธ คือทำกิจกรรมร่วมกันพ่อแม่ลูก โอ๊ยตายหละว่า ทำไงเนี่ย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีด้วยความร่วมมือที่ดีของวาวา....มี่สัญญาว่ากลับจากเรียนพรุ่งนี้ มีมี่จะทำกระทงเป็นเพื่อนกับหนูนะคะ แล้วเราก็จะได้ไปลอยกระทงด้วยกัน พ่อแม่ลูก อย่างสุขใจ

RJ มาเที่ยวออฟฟิศกับแม่อ๋อ

วันสบายๆที่ครอบครัวเราเลือกที่จะอยู่บ้าน ปลูกต้นไม้ ทำสวน แต่ฝนตก เลยชวด วันนี้เราไปรับครูอ๋อกินตำปูปลาร้าแถวจิตตเมตต์ และมานั่งๆนอนๆที่บ้าน กันอย่างเป็นกันเอง ใช้ชีวิตแบบนี้ซะบ้างก็ดีนะ ไม่ต้องขวนขวาย ดิ้นรนให้เหนือย

หนีเที่ยว งานล้น HOME SCHOOL หนึ่งวัน

ตัวน้อยๆมีกิจกรรมที่ต้องสะสางล้นมือ จากการที่มีมี่ HAVE ตัวไปเที่ยว ฮิฮิ แต่ก็คุ้มสุดๆจร้า
วะวาลาตั้งแต่วันที่ 9.11.2555 จนถึงวันนี้อีกหนึ่งวัน 21.11.2555 มีมี่ทำ HOME SCHOOL สอนเองซะเลย

เริ่มต้นด้วยแผนผังครอบครัว วาวาเรียนรู้ว่าตัวเองมาจากไหน

วาดภาพสิ่งแวดล้อมรอบบ้าน กับมีมี่ พอตกดึกบรรเลงของจริงกับป๊า

ข้าวไข่เจียวเดี๋ยวเดียวอร่อยจัง ลงมือกับยายจ๋า

เริ่มต้นปฐมของ Project Learning

ข้าวไข่เจียวเดี๋ยวเดียวอร่อยจัง
ตอกไข่ คนไข่

ใส่ไข่ลงในกะทะน้ำมันร้อนๆ

กลับหน้ากลับหลัง ต้องให้สุกนะเพื่อนๆ ไม่งั้นกินไม่ได้

ทำเสร็จถามยายจ๋าว่าจะอร่อยมั้ยเนี่ย

กินข้าวเยอะมั่กๆ ก็ฝีมือตัวเองเต็มๆ ภูมิใจแบบสุดๆ แล้วก็ยกสองนิ้วบอกทุกคนว่า อร่อยสุดยอดดด

Family Trip กลายเป็น Perfect Trip ของครอบครัวคูณณานันท์

ขอบคุณพ่อฉันที่ทุ่มเวลาจัดเตรียม TRIP แอ่วเหนือในครั้งนี้ จนออกมาเป็น TRIP ที่สมบูรณ์แบบ ขอบคุณที่ทนเหน็ดเหนื่อย ในการขับรถอย่างไม่มีปริปากบ่นว่าเหนื่อยซักคำ ขอบคุณที่ริเริ่มและโน้มน้าวให้แม่หวันยอมเดินทางโดยรถยนต์แทนการนั่งเครื่อง ทำให้ลูกสาวตัวน้อยของเราได้มีโอกาสเปิดประสบการณ์ ในการเรียนรู้นอกห้องเรียนได้อย่างหลากหลาย สิ่งที่แม่หวันเห็นจากลูกคือความสุขที่ล้นปรี่ มีแต่รอยยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม และเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊าก เอิ๊กอ๊าก

งานฉลองรับผ้ากฐินวัดโปร่งแพร่

ขบวนแห่อลังการสุดๆ วาวาเพลิดเพลินกับความงาม ความแปลก ไม่เหน็ดเหนื่อย เหนือความคาดหมาย

Wana Farm

อาหารไม่โอ แต่ Highlight พลิกความคาดหมายคือการที่วะวาได้ขี่ม้า นั่งรถม้าคร้าบบบบบบ

จุลกฐิน ประสบการณ์ล้ำค่าของหนูวา และหม่ามี้

เก็บฝ้าย จุดโคม

แพร่ เชียงราย

สูดอากาศบริสุทธิ์เหนือน้ำยม พระธาตุวัดช่อแฮ เชียงราย กินข้าวเย็นที่ภูแล นาฬิกาเปลี่ยนสี เชียงรายไนท์บาร์ซา

Really....Family Trip

สุขใจที่ได้เดินทางแอ่วเหนือร่วมงานจุลกฐินที่เชียงรายเจ้า ที่สำคัญอากงอาม่ามาแอ่วร่วมบุญด้วย ข้าเจ้าสบายใจหายห่วง

เริ่มทริปกันแต่เช้าเลยจ้ะ ป่าป๊าตื่นตั้งแต่ตีสาม พาครอบครัวตื่นตามๆกัน วะวาตื่นมาพูด พูด พูด แล้วก็พูด แบบว่า เธอมีความสุขมั่กๆที่จะได้เดินทาง ป๊า

ลงมือทำ ผังครอบครัว

การบ้านชิ้นแรก ที่ดูเป็นจริงเป็นจังจากโรงเรียน อุตส่าห์ไม่เข้าระบบ ยังมีการบ้านมาให้พ่อแม่ช่วยทำตั้งแต่อนุบาล 1 แต่ก็ยินดีที่จะเดินก้าวไปพร้อมกับลูกสาวตัวน้อยๆ ในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆจ้า

KEEREEBOON Music Kids

วันแรกกับการเรียนรู้โดยใช้ดนตรีพัฒนาศักยภาพสมองของเจ้าตัวเล็ก เด็กๆโดยส่วนใหญ่ยังกล้าๆกลัวๆ กับสถานที่การเรียนรู้แห่งใหม่ วาริศาของแม่ก็เป็นแบบเพื่อนทั่วๆไปนะคะ กว่าเครื่องจะติดเวลาก็หมดลงอย่างรวดเร็ว วันนี้ 1 ชั่วโมงของการเรียนรู้ผ่านไปไวมั่กๆค่ะ แม่คิดว่ามันก็ดีนะคะ เรียนรู้ผ่านดนตรี วันนี้หนูได้เรียนรู้บันได ห้าขั้น เริ่มรู้จักตังโน๊ต 2 ตัว คือ โด และ เร ได้ขยับร่างกายไปตามจังหวะเพลง WORK ค่ะ

MK กับครูอ๋อจ้า

เราเป็นที่ปรับทุกข์ ให้ครูอ๋อระบาย คลายเครียด อยู่ด้วยกันสี่ชั่วโมงได้ วันนี้วาวาน่ารักมากๆค่ะ เลี้ยงน้องรักจัง กินข้าวได้เยอะ อย่างน้อยเราก็ได้เป็นที่พึ่งพาของคุณครูอ๋อ ครูของหนูนะคะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สิ่งที่แม่เชื่อคือ เวรกรรมมันมีจริง

ไปมาแล้ว เจ็ดคต กางเต๊นท์แบบชิวๆ

สนุก HAPPY แบบสุดๆ ธรรมชาติแบบสดๆ เป็น TRIP ท่องเที่ยวกางเต๊นท์ TRIP แรกกับพ่อบรีส เรียกได้ว่า SUCCESS มั่กๆ

ประสบการณ์ดีๆ เก็บเกี่ยวได้ที่นี่เยอะมาก ได้เรียนรู้ว่า เมื่อถึงยามคับขัน ลูกสาวตัวน้อยๆของแม่ ก็รู้ว่าตัวเองต้องทำอย่างไร ไม่น่าเชื่อว่า วัยสามขวบครึ่งลูกแม่รู้จักว่าสิ่งที่ถูกที่ควร ควรเป็นยังไง

จุดนัดพบ MCDONALD แรกที่เจอหลังเลยวงเวียน พระราม 5 งานนี้อาม่าสวนผักไปด้วย ด้วยจุดประสงค์คือ เฝ้าหลานๆ เฮ้อ จาไหวมั้ยม่า

ขับตามๆกันไป ถึงแยกบางพูน รถเยอะๆๆๆๆๆ

ถึงเจ็ดคต ประมาณ 11 น. เลือทำเลกางเต๊นท์ ซึ่งตอนหลังปรากฏว่าไม่ WORK แดดร้อนเกือบตลอดเวลา

กางเต๊นท์เสร็จ ไปกินข้าวที่สวัสดิการ

ออกเดินป่าระยะทาง 1.2 กม. ถึงน้ำตก ไปถึงไม่ได้เล่น เพราะอาม่าไม่ อ.น.ญ. คร้าบบบบบบ การเดินป่าครั้งนี้แม่พลาดไปที่ไม่ศีกษา และไม่ถามพ่อบรีสว่าสภาพป่าที่จะลุยเป็นไง มีช่วงป่าทึบ มีปีนขึ้นเขา หนักเอาการ สำหรับคนที่ไม่เตรียมตัว หรือคนสูงวัยอย่างอาม่า และเด็กวัย สาม สี่ขวบ เจ้าเปี๊ยก อินทัช วาวา เซน สุดยอดดดดดด

ขาเดินออกจากป่า จะบอกว่าอาม่าเกือบเดี้ยงก็ว่าได้ เล่นซะแม่หวันตกใจ กลัวว่าอาม่าจะเป็นอะไรไป หน้าซีด ตัวเย็น หายใจไม่ทัน

ความประทับใจ วาวาเริ่มง่วง งอแง โยฌย ให้แม่อุ้มระยะทางอีก 1 กม. แต่พอวาวาได้รับรู้ว่า อาม่าแย่ จากคำพูดคุยของผู้ใหญ่ กาลกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ วาวาไม่ยอมให้แม่อุ้ม จะไปเดินให้อาม่าจูง จนแม่อ่อนใจ (แม่เข้าใจผิด) เพราะการที่ต้องก้มลงมาเพื่อจูงและดูแลหนูยิ่งจะทำให้อาม่าแย่ แต่ความเป็นจริงคือวาวาต้องการจับมือ จูงมือให้กำลังใจอาม่า หนูน่ารักมาก มาก ค่ะ หนูทั้งจูงทั้งดันประคองอาม่า ด้วยหวังว่าอาม่าต้องไม่เป็นไร ทางเรียบๆ หนูจะเดินข้างๆจูงอาม่า ทางลาดลงหนูจะประคองอาม่า ทางเนินหนูจะเข้าไปดันโดยเอามือน้อยๆของหนูดันก้นอาม่า ทุกคนเห็นแล้วประทับใจ ทำให้อาม่ามีแรงฮึดสู้

ตอนหลังมารู้ว่าที่อาม่าเดี้ยงเพราะเป็นห่วงหลานๆกลัวว่าฟ้าจะมือเสียก่อน หลานๆต้องอยู่กลางป่า อันตราย เลยเร่ง SPEED จนหายใจหายคอไม่ทัน

ออกจากป่าไปอาบน้ำบ้านแม่เอ แม่หวันกลับมาทำกับข้าว ไข่เจียว แกงจืดหมูสับผักกาดขาว

วันที่สองของการเปิดเทอม 3 อ1

เช้านี้สดใส วาวายื้อตามเคย แต่ แบบว่า แม่หวัน แอบ 555 อยู่ในใจ ก้อครูก้าให้คำแนะนำแม่มาแล้วค่ะ แม่ LEAD ไม่ช่ายหนู LEAD แม่ ที่ผ่านมาหนูรู้วิธีว่าจะ MANAGE แม่ยังไง ตอนนี้ ฮึ่ม แม่....ไม่ยอมแล้ว เราช่วยกันจัดกระเป๋า หนูบอกแม่ว่า

วาวา   แม่หวัน ครูหนึ่งบอกว่าให้เตรียมแปรงสีฟันและยาสีฟันไป รร ด้วยค่ะ คุณครูเค้าหาไม่เจอค่ะ
มี้        ครูหนึ่งเหรอ หนูจำผิดอ๊ะเปล่าลูก ไม่มีครูหนึ่งนี่คะ
วาวา   มีนะแม่ เอ่อ ใช่ครูหนึ่งอ๊ะเปล่า คนที่ตัวดำๆ สูงๆ ผมสั้นๆแบบนี้ หนูทำท่าทางให้แม่ดู เหมือนผมสั้นๆซอยๆ จนแม่ถึงบางอ้อ ว่าน่าจะเป็นครูใหม่ที่แม่เห็นตอนลูกเข้าค่ายส่องสัตว์

ถึง รร เราไป รร กันเร็วกว่าเมื่อวานนิดหน่อยค่ะ เจอครูก้า หนูยื้อนิดหน่อย แต่ดีกว่าเมื่อวานเยอะค่ะ ครูก้าบอกแม่ว่า บางทีมัน CLICK นิดเดียว ถ้าเกิดจากการที่หนูนอนดึก นอนไม่พอ ร่างกายก็จะรวนๆ ถ้าใช่บางทีพรุ่งนี้หนูอาจจะดีขึ้นเลยก็ได้ แม่แอบหวัง เราต้องทำให้สำเร็จ หนูจะได้เลิกเป็นลูกแหง่ เกาะแม่แจเป็นลูกลิง วันนี้ยื้อนิดหน่อยแต่ดีขึ้นมาก แอบยิ้มด้วย

เย็น แม่หวันไปรับมีต่อว่าแม่ด้วย เนื่องจากคำสัญญาที่ให้ลูกไว้เมื่อวาน
วาวา   แม่จ๋า ทำไมมารับหนูสาย เพื่อนๆกับหมดแล้ว ( รร เลิก 3 แม่ไป 4.45 )
แม่      ขอโทษจริงๆค่ะลูก วันนี้แม่งานยุ่งจริงๆ ติดพันมาไม่ได้อะ ขอโทษนะคะ
วาวา   แต่แม่จ๋า หนูอยากให้แม่มารับเร็วๆนะคะ หนูไม่อยากเป็นเด็กเย็น หนูไม่อยากกินข้าว รร
แม่      โอเค โอเค ถ้าลูกไม่อยากทานข้าวที่ รร พรุ่งนี้แม่หวันจะมารับหนูเร็วๆ แต่มีข้อสัญญาว่าหนูจะไม่ดื้อ หนูจะกินข้าวเอง เยอะด้วยนะคะ
วาวา   โอเค โอเค ตบปากรับคำ อย่างร่าเริง หนูสัญญาค่ะ แม่หวันสัญญาหนูนะ
แม่      ค่ะ (ไปงั้นแหละ)

เย็นนี้เลยเป็นเรื่อง แม่จ๋าแม่รู้ปะว่าอาหารที่ รร อะมันเยอะมาก หนูกินไม่หมด หนูไม่อยากกิน หนูอยากกับบ้าน แม่บอกว่าแม่ทราบค่ะ แต่แม่อยากให้หนูได้เล่นกับเพื่อนๆไง หนูบอกว่าหนูไม่อยากเล่นกับเพื่อนหนูอยากเล่นกับแม่ เฮ้อ ยัยลูกแหง่

ก่อนรับหนูแม่ได้คุยกับครูตุ๊กครูกวางเล่าให้คุณครูฟัง เรื่องที่หนูบอกว่ามีครูหนึ่ง คุณครูยิ้ม แล้วชี้ให้แม่ดู โอ้โฮ หนูบรรยายได้ แบบว่า เป๊ ใช่เลย มีครูหนึ่งจริง แล้วก็สูง คล้ำ ผมซอยๆ จ้า

หกโมงเย็น ขอโน๊ตนะคะ ลูกตกเตียงลงมาหัวปักพื้น แม่ตกใจ กับภาพที่ตัวเองเห็น ขวัญเสีย ส่วนหนูร้องจ๊าก งอหาย จนแม่ต้องเรียก วาวา วาวา หนูเจ็บใช่มั้ยลูก แม่รู้แม่เข้าใจ ร้องเลยลูก โอ๋ โอ๋ หนูอยากทำไรบอกแม่ แม่พาไปเดินเล่นนะคะ หนูบอกว่าหนูเจ็บหัว ชี้ สามจุดเลย แต่หลังจากนั้นครึ่ง ชั่วโมงชวนลูกอาบน้ำสระผม ลูกบอกว่าหนูไม่เจ็บแล้วแม่ สดชื่น คืนนี้หนูหลับสามทุ่มค่ะ

เปิดเทอม 3 อ 1

5 พ.ย. 2555
เปิดเทอมใหม่นี้หนูเจอครูคนใหม่ เมื่อคืนหนูบอกแม่ว่า หม่าม้้าหนูไม่อยากไปโรงเรียน หม่าม้้าถามว่าทำไม หนูบอกว่าโรงเรียนมันน่าเบื่อ หม่าม้า งง ??? ถามว่าทำไมอะลูก หนูตอบว่าก็โรงเรียนมันไม่มีครูอ๋อแล้ว หม่าม้าเลยบอกหนูว่าแม่อ๋อโทรมาหาหม่าม้าเมื่อเย็น บอกหม่าม้าให้บอกหนูว่าอย่าไปบอกใครนะว่าหนูเก็บครูอ๋อไว้คนเดียว เดี๋ยวเพื่อนมาแย่งครูอ๋อไปไม่รู้ด้วย และหนูยังโชคดีกว่าเพื่อนๆนะเพราะนอกจากหนูได้ครูอ๋อเก็บไว้คนเดียวแล้ว หนูยังได้ครูรัตน์ครูคนใหม่อีกด้วยลูก หนูเริ่มยิ้มออก แต่มีลังเล

เช้าไปถึง รร ประมาณ 9 น. พอหม่าม้าส่งหนูให้ครูหนูร้องจ๊าก เกาะหม่าม้าแน่นเชียว ตอนนั้นครูก้าอยู่ด้วย ครูก้าเลยอุ้มหนูไปที่ห้อง movement แล้วลงมาคุยกับหม่าม้า หม่าม้าได้มีโอกาสปรึกษาครูก้าเรื่องต่างๆราว 45 นาที ได้คำแนะนำดีๆเพื่อเอามาปรับใช้ในการเลี้ยงดู หม่ามัาตั้งเป้าว่าต้องทำให้ได้โดยเฉพาะเรื่องการนอนและไป รร ของหนู

ตอนเย็น หม่าม้าถามหนูว่า สรุปไป รร เจอครูรัตน์คุณครูคนใหม่เพื่อนๆเป็นไงบ้าง หนูตอบว่าก็ร่าเริงดีนะแม่ ครูรัตน์เค้าใจดี แต่ครูอ๋อใจดีกว่านะแม่ แล้วครูรัตน์เค้าก็ไอเดียนะแม่ แม่ ????? มานเปนงายอะลูกไอ้ที่ว่าไอเดียดี 555 หม่าม้าถามว่า แล้ววันนี้หนูเล่นกับเป๊กกี้รึเปล่าอะลูก หนูบอกว่า เอ่อ หนูลืมไปอะแม่ว่าเป๊กเค้าไม่มีเพื่อน หนูไม่ได้เล่น

หัวค่ำ เราสองแม่ลูกเล่นทำอาหารกัน หม่าม้ามัวแต่ห่วงเล่น IPAD หนูบอกว่า หม่าม้า วาง IPAD ลง ตรงนี้นะ แล้วหม่าม้ามาดูการทำอาหารของหนู หนูจะทำอาหาร ตำส้มตำปูปลาร้าให้หม่าม้ากิน จนหม่าม้ารู้สึกแย่เลยว่า ไม่ได้ให้เวลาลูกเต็มที่ หม่าม้าเริ่มสร้างบรรยากาศว่ามันมืดค่ำแล้ว ชวนหนูอ่านนิทาน จนในที่สุดหนูหลับตามเป้าก่อนสามทุ่มตามที่ครูก้าแนะนำค่ะ

ประสบการณ์ดีๆที่งานแต่ง

หนุกหนานร่าเริง ไม่ง้อแม่ ตอนแรกเกรงว่าหนูจะงอแง ที่ไหนได้ลืมแม่เชียว สองชั่วโมงเศษที่แม่ไปหาข้าวกินคนเดียวนั่งรอหนูหน้างานป๊าบอกว่าหนูได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆตื่นตาตื่นใจ

ห้องอากง

เช้านี้วาวาบอกมี้ว่า

วาวา       :   แม่...นานะเค้าเคยมาห้องอากงนะ
แม่หวัน   :   ไม่เคยลูก เพื่อนลูกไม่เคยมาบ้านนี้นะคะ (อากงเพิ่งเข้ามาในห้องเราได้สักพัก)
วาวา      :   เคยสิแม่ก็นานะเค้าบอกหนูว่าเค้าเคยไปฮ่องกงกับพ่อแม่เค้านะ
แม่         :   ถึงบางอ้อ หัวเราะขำ ร้อง อ๋อ ออกมาทันที

GES เยียมชมโรงเรียน

ไป Survey มาหายห่วงคลายกังวล วันนี้เราใช้เวลาอยู่ที่ GES เกือบชั่วโมง น้องวาวาเล่นกับป๊าอย่างหนุกหนาน หัวเปียกเชียว หนูบอกว่า แม่ โรงเรียนนี้ก็ดีนะ ของเล่นเยอะดี

Global English School (GES)

หกวันจะเป็นยังไงบ้างลูก มี้ไม่อยากเร่งเรียนนะจ๊ะ แต่ลองนะคะ ถ้าหนูไม่ชอบมี้ก็ยอมเสียเงินฟรีจ้า แต่ถ้าไปได้ตลอดรอดฝั่งก็ดีนะคะ เพราะป๊าม้าอยากให้หนูปรับตัว เพื่อเตรียมความพร้อมในการเข้าร่วม JOY CLUB ทุกวันเสาร์ เพื่อปูพื้นฐานภาษาอังกฤษ ป๊าตั้งใจไว้ว่าจะให้หนูเรียนต่อที่นี่หลังจากจบ อ 3 จากจิตตเมตต์ค่ะ

24 ตุลา 55 ตอนกลับบ้านหนูบอกมี้ว่า แม่เยี่ยมชมโรงเรียนมันสนุกมากเลยนะ แต่ไปจริงๆหนูไม่เห็นสนุกเลยอะ เพราะหนูไม่เข้าใจ หนูไม่รู้เรื่องอะแม่ เด็กโดยส่วนใหญ่ก็เป็นแบบหนู ในคลาสทั้งหมดมี 19 คน เพื่อนๆหนูที่มาจากจิตตเมตต์ด้วยกัน ยังแปลกๆกับครูคนใหม่ ทุกคนดูเอ๋อๆ และการสอนของที่นี่ในวันนี้ก็ยังไม่ตรงใจแม่ซักเท่าไหร่ ดูเหมือนครูไม่มีประสบการณ์ในการดูแลเด็กเล็กค่ะ แม่ยังไม่ตัดสินใจให้หนูเลิกเรียน เพราะตั้งใจว่าจะดู TEACHER NAOMI ซึ่งเป็นครูตัวจริงในวันพรุ่งนี้ค่ะ วันนี้มีครูชาวฟิลิปปินส์มาสอน น้องวาถามแม่ว่า แม่จ๋าทำไมครูเค้าผมดำ แต่เค้าไม่พูดภาษาไทยอะ พูดภาษาอังกฤษอย่างเดียวเลย แล้วเค้าพูดแต่ภาษาฝรั่งทำไมเค้าไม่ผมสีทองๆอะแม่

Dream World

ไปมาวันนี้สังขารมี้ ร้องบอกว่าให้คิดทบทวนใหม่ว่ามันใช่วัยของเธอหรือ.....แม่หวัน

น้องวาวาหนุกหนานมากตั้งแต่เริ่มเหยียบสถานที่แห่งนี้แต่ในที่สุดก็อยากจะบอกว่าสำหรับเด็กวัยสามขวบครึ่งมันยังไม่เหมาะจ้า

ตัวเล็กของมี้ได้แต่ร้องและบ่นงึมงำว่าอะไรๆก็เล่นไม่ได้แล้วหนูจะเล่นอะไร เพราะใจหนูไม่อยากเล่นเครื่องเล่นเด็กซะแล้ว

เครื่องเล่นผู้ใหญ่โดยส่วนมากก็ระบุตัวเลขความสูงไว้ที110ซม. สรุปสงสารหนูจังหนูคงสงสัยว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงได้กรีดเสียงร้องซะขนาดนั้นระหว่างนั่งรถกลับบ้าน หนูบรรยายเครื่องเล่นที่หนูอยากเล่นมากที่สุดว่า

ทุกคนฟังหนูนะหนูชอบไอ้อันที่มันเดินไปหน้าถอยมาหลังแล้วก็เดินหน้าถอยหลังที่สุด 555 อะไรเอ่ยก็เจ้าViking ไงหม่ามี้

แล้วที่หนูชอบอยากเล่นอีกอันก็ไอ้อันที่ผู้ใหญ่เค้านั่งห้อยขาโตงเตงแล้วต้องถอดรองเท้าอะมี้มีขาห้อยเยอะแยะเลยนะสีส้มๆ วิ่งไปวิ่งมา มันคือรถไฟเหาะตีลังกาจ้า

ปลายฝน ต้นหนาว กางเต๊นท์เจ็ดคต

ทริปแรกในชีวิต วาริศา นอนเต๊นท์ นอนกางดินกินกลางทราย 555 อาม่าเจ้าเดิม มาทำให้เสียขวัญ แต่ไม่เขวคร้าบบบบบ ยังยืนยันเจตนารมณ์เดิม ว่า ไป

อาม่า==>   นี่! เธอจะมาเอาหลานสาวชั้นไปนอนกลางดินกินกลางทรายได้ไง ตัวเล็กนิดเดียว เพิ่งจะสามขวบครึ่ง

แม่หวัน ==> รับปากเค้าไปแล้วอาม่่า สนุกดี ในใจก็กล้วอะนะ เพราะแม่หวันเป็นสาวกตัวยงค์ของอาม่าเลยเชียว ขี้กังวล เลี้ยงลูกต้องสะอาด ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เลี้ยงลูกอะนะต้องประกบ โอ๊ยสาระพัด

สามวันต่อมา
อาม่า ==> นี่เธอ ไอ้ชีวิตนอนกลางดินกินกลางทรายของครอบครัวเธอนี่ยกเลิกรึยัง ไปกันเองผัวเมียก็ได้นะ หลานอะนะ ชั้นเลี้ยงได้
แม่หวัน ==> ยังอาม่า ไปแน่นอน ไม่มีล้ม ประสบการณืชีวิตนะอาม่า ดีจะตายชีวิตใกล้ชิดธรรมชาติ
อาม่า ==> ดีบ้าดีบออะไร
แม่หวัน ==> เอ่อ อาม่าไปก่อนนะ เพื่อนมารับแล้ว (นัดแม่แอน แม่กอข้าว มารับไป FUNARIUM)

ตอนนี้ก็ วันที่ 23 ตุลาคม แล้วนะคะ เราจะไปกางเต๊นท์กันที่ เจ็ดคต สระบุรี ในวันที่ 3 - 4 พ.ย. ค่ะ ไปกับบ้านอินทัช บ้านเซน เราเตรียมตัวกันมาร่วมเดือน ตั้งแต่ตกปากรับคำพ่อบรีส ตามนิสัยป๊า ต้องพร้อม

เราเริ่มต้นขอข้อมูลพ่อบรีสเรื่องเต๊นท์ ได้คำแนะนำมาพร้องคำพูดที่ว่า ให้สองคนช่วยกันตัดสินใจครับเหมือนเลือกบ้านหลังที่สอง ตอนแรกป๊าจะซื้อ COLEMAN TENT 4 ที่ แต่มี้ถามไปถามมาจนป๊าต้องหาข้อมูลเพิ่ม เพราะมาฉุกคิดจากคำพูดแม่ และด้วยความทีป๊ารู้นิสัยแม่ว่าไม่ชอบอึดอัด เราเลยได้เต๊นท์ที่อลังการมากสำหรับการเริ่มต้น เป็น INSTANT TENT ของ COLEMAN ราคา 8900 บาท ที่เป็น INSTANT เพราะแม่หวันบอกป๊าว่า อย่าหวังว่าแม่จะช่วยอะไรได้มากนะ ป๊าอาจจะเหนื่อย ป๊าก็เลยตัดสินใจได้ค่ะ เราลงทุนค่อนข้างเยอะ โดยที่ยังไม่รู้อนาคตเลยว่า จะไปรอดมั้ย แต่ป๊าบอกว่า แค่กลางให้หนูเล่นในบ้านก็คุ้มแล้ว และก็เป็นจริงหนูตื่นเต้นดีใจมาก คืนนั้นเราไม่ได้กลับบ้านค่ะ ป๊ากลางเต๊นท์ที่บ้านนิธิภูมิที่เราทำออฟฟิศ แล้วหนูก็เล่นเข้าออกเต๊นท์อย่างสนุกสนาน วันนี้เราได้มีดพกเดินป่า ตะเกียง และไฟฉายมาค่ะ

สองวันต่อมาป๊าไปสอยที่นอนมาค่ะ เป็น INSULATING MATTRESS ราคา 3,200 บาท ของ THERMAREST แม่หวันรีบหาข้อมูลจากพ่อบรีส กลัวป๊าโดนหลอก แต่คิดว่าไม่ เพราะปกติ ป๊าจะเช็คข้อมูลก่อนตัดสินใจเสมอ แต่ด้วยราคาเลยอยากได้ความมั่นใจค่ะ ป๊าให้เหตุผลว่า เวลามานอนที่ออฟฟิศก็ใช้ได้ เวลาไป KANTARY GROUP ระยองก็ใช้ดี ให้หนูกับมี้นอนสองคนบนเตียงสบายๆ ป๊านอนห้องนั่งเล่น มีเหตุผล ฟังได้ก็เลยเลิกบ่น...ว่าแพง

อีกไม่กี่วันป๊าก็ไปซื้อเสื้อหนาวตัวใหม่ของ NORTHWEST มา เหตุผลอีกแล้วอะ ตอนที่เราไปมันไม่หนาวมาก ตัวที่มีมันหนา และเราก็ซื้อได้ในราคาถูกกว่ห้างเยอะเลย

วันที่ 18 ตุลาคม 2555

วันนี้ป๊าไปซื้อกระเป๋าใส่อุปกรณ์อาบน้ำ และชุด FIRST AID KIT ของ DEUTER ให้หม่ามี้ อันนี้ราคาลดต่ำกว่าห้าง (จริงปะไม่รู้) ป๊าว่าลดไป 30% แพง โค ตะ ระ เลยลูก

วันที่ 19 ตุลาคม
คืนนี้ป๊าบอกว่าหม่าม้าจะเอาผ้านวมผืนใหญ่ไปทำไม มันไม่สะดวก กางใช้้ชีวิตนอนเต๊นท์ทุกอย่างต้องเยาสบาย....แล้วไง ....ไม่เข้าใจ อ้าว ก็ป๊าซื้อถุงนอนมาให้สองคนแม่ลูกแล้วนี่ หม่ามี้ ร้อง หาาาาาาาาาาาา เสียงยาวเชียวทีนี้เสียงหลงเลย อะไรนะ ซื้อมาแล้วเหรอ ซื้อมากี่อันอะ.....คำตอบคือ 2 อธิบาย.......มันเป็นแบบต่อได้นะ......แม่หวันบอกแล้วไง ไม่เอา อันตราย ก็เราคุยกันว่า เดี๋ยววาวานอนเข้าไปข้างในไม่มีอากาศหายใจ ป๊าบอก ก็ยังมีประโยชน์อยู่ดีหละ ถ้าไม่นอน ก็กลางออกเป็นผ้าห่มสิ

แล้วป๊าก็ไปซื้อกางเกงหลายกระเป๋ามาตัวนึงนะแม่ ฮือ ฮือ ใช้เงินเปลืองจัง ที่บ่นเพราะของชั้น ยังไม่มีอะไรเลยอะ

วันที่ 20 ตุลาคม
วันนี้หม่ามี้พาน้องวาวาไปซื้อเสื้อแขนยาวที่ BE COOL มาสามตัว ซื้อได้ในราคาป้ายเขียว น่าจะลด 50% นะคะ ปกติมี้จะไม่ซื้อของเคาน์เตอร์ให้หนูนะ มันแพงเว่อร์อะ จ่ายไม่ไหว

แล้วป๊าก็พามี้ไปซื้อเสื้อ ADIDAS ที่ OJ BACKPACK สีสวยถูกใจป๊า และน้องวาก็เลือกสีนี้ให้หม่าม้าด้วยค่ะ ราคาต่ำกว่าห้าง 50% ค่ะ

จุ๊ จุ๊ เดี๋ยวมีมี่ปากเท่ารูเข็มนะ

21 ตุลาคม 2555

สัปดาห์ที่แล้วมีมี่สอนน้องวาวา ว่า คนที่พูดจาไม่เพราะ ดุด่าพ่อแม่ ตีพ่อตีแม่ จะถูกสาปให้เป็นเปรตนะลูก จะมีปากเท่ารูเข็มกินไม่ได้ พูดไม่ได้ มือจะเท่าใบตาลใหญ่มากๆน่าเกลียด เพื่อนไม่คบ ไม่พูดด้วย หนูถามมี่ว่าเปรตเป็นยังไง มีมี่เปิดรูปภาพจาก อินเตอร์เน็ต ให้หนูดู หนูกลัวถ้าจะเป็นแบบนั้น อันนี้เป็นกุศโลบายของมีมี่ที่จะไม่อยากทะเลาะกับหนู อยากให้หนูพูดเพราะๆ ปรากฎว่าได้ผลแฮะ แต่หนูไม่เคยตี ไม่เคยด่ามีมี่นะคะ เพียงแต่เราชอบทะเลาะกัน ( จากความคาดหวังของมี่นั่นแหละ )

ตั้งแต่สอนหนูเราไม่ทะเลาะกันอีกเลยค่ะ เพราะเวลาที่หนูจะเอาแต่ใจตัวเอง โวยวาย มีมี่ก็จะ จุ๊ จุ๊ ปาก บอกว่า ไม่เอานะคะลูก เดี๋ยวปากเท่ารูเข็ม มือเท่าใบตาลนะคะ ชีวิตเรามีความสุขมากขึ้นค่ะ เพราะเราไม่ทะเลาะกัน แล้วป๊าก็คงสบายใจขึ้นด้วยที่ไม่เห็นมีมี่ปี๊ดแตก 555

วันนี้มีมี่หงุดหงิดจากการมีรอบเดือน หนูก็มาวุ่นวายเดินไปเดินมากระแทกหลังมีมี่ อยากจุ๊เต้า เล่นป้วนเปี่ยนอยู่ใกล้ จนมี่ทนไม่ไหว บอกวาวาเสียงดุว่า น้องวาวา หม่าม้าไม่ไหวแล้วนะคะ ไปเล่นกับป๊าไป กระแทกหลังหม่าม้าทำไม หนูบอกว่า เปล่านะคะหม่าม้า หนูแค่เดินแล้วมันไปโดน ทำไมหม่าม้าไม่หลบหละ เจ้าเล่ห์สุดๆ หม่าม้าเริ่มเสียงดังขึ้นเล็กน้อย หนูมากอดแล้วก็มากระซิบข้างหูหม่าม้า ว่า ไม่เอานะหม่าม้า เดี๋ยวหม่าม้าก็เป็นเปรต ปากเท่ารูเข็มหลอก 555 เจ้าตัวเล็กของมี้ก็เลยได้รางวัลเป็นกอดและหอมฟอดใหญ่ไปเลยยยยยยย

แต่งสวน หาพื้นที่ความสุขให้วาวา

21 ตุลาคม 2555

ปฐมฤกษ์การจัดสวนน้อยๆ เริ่มแล้ววันนี้ มี่พยายามหาพื้นที่ความสุขในบ้านให้หนู ก็หนูเล่นไม่ยอมที่จะมานอนบ้านนิธิภูมิของเราเลยทั้งๆที่ป๊าอยากให้ครอบครัวเรามาอยู่ที่บ้าน วาหวันฉันของเราบ้าง มีมี่เริ่มดำเนินการเปลี่ยนแปลงบ้านมาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม แต่ด้วยความที่มีมี่ดำเนินธุรกิจใหม่เมื่อต้นปีทำให้มีมี่ยุ่งๆ ไม่มีเวลาที่จะจัดการให้เรียบร้อยดั่งใจ อีกทั้งตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่สิงหาคม เวลาของมี้ให้กับวาวาเต็มๆ ด้วยการเดินสายเข้าร่วมกิจกรรมวันแม่ที่จิตตเมตต์ และก็ยังคงยุ่งกับหนูอย่างต่อเนื่อง ในการนำพาหนูเข้าร่วมกิจกรรม ไม่ว่าจะเป็นการไปเรียนว่ายน้ำที่ Baby Frog,  เรียนดนตรี, ไปร่วมกิจกรรมสนุกๆที่ตลาดเจ้าพระยาของแม่กิ๊ฟแม่ของเจพีม, ไป FUNARIUM

ตอนนี้อาม่าเริ่มดุมี้แล้วว่า เอาลูกตะลอนๆ อยู่ไม่ติดบ้าน มี้ก็เลยคิดว่าจะทำยังไงที่เราจะเล่นอยู่ในบ้านได้บ้าง หามุมการละเล่นต่างๆ มุมแห่งการเรียนรู้ มุมจินตนาการ วันนี้ทำได้นิดหน่อยแล้วค่ะ

เริ่มจาก

ลื่นปื๊ด ลื่นปื๊ด

18 ตุลา 2555
ภาพแห่งความสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะที่สนุกสนานของเด็กห้องรวงข้าว เห็นภาพใน FACE BOOK ของ จิตตเมตต์ ทำให้มีมี่เข้าใจคำพูดของครูอ่อที่ว่า วาวาติดดินมากแม่หวัน แก๊งค์ลื่นปื๊ด อย่างเมามันส์ยังมีน้องกรลูกแม่อ้ออีกหนึ่งไว้มี่จาไปหารูปมาใส่ไว้ให้นะคะ วันที่มีมี่ไปรับหนู เรามาบ้านนิธิภูมิกันค่ะ มี่เลยยังไม่ได้เอากระเป๋าเป้ลูกลงจากรถ พอตกดึก ขนย้ายข้าวของ เห็นชุดหนูแล้วเข้าใจเลยว่าที่หนูบอกว่าวันนี้หนูสนุกมากมันเป็นยังไง กลิ่นน้ำยาซักผ้ายังคงติดอยู่เลยทำให้รู้ว่าผ่านการซักมาแล้ว แต่นี่ผ่านการซักมาแล้วนะลูก มีมี่อุทาน ออกมา โอ้วววว แม่เจ้า กางเกงในสีขาวของหนู มันเปลี่ยนสีอะลูก เดี๋ยวมี่มาเขียนต่อให้นะคะ

ONE DAY TRIP กาลครั้งหนึ่ง ณ LITTLE TREE

30 กันยา 2555

ครอบครัวเรานำพาใจที่เต็มร้อยไปเพื่อเรียนรู้ประสบการณ์ที่ LITTLE TREE พุทธมณฑล สาย 5 วาวาเตรียมตัวมาเกือบเดือน โดยการบิวท์ของแม่หวัน ให้เกิดความกระหายใคร่เรียนรู้ ลูกมี้ได้อะไรหลายๆอย่างจากที่นี่ หนูเรียนรู้ที่จะเข้าร่วม หรือแยกออกจากกลุ่มการเรียนรู้ที่หนูไม่ชอบ ด้วยการตัดสินใจของหนูเอง สรุปโดยภาพรวม ลูกมี้ได้มาถึง 100% เชียว เพราะหนูยังไม่รู้จักความคาดหวัง ก็เลยสบายไป ผิดกับพวกผู้ใหญ่หลายๆคนที่รับไม่ได้ กับการต้อนรับของบุคลากร ณ ที่แห่งนี้ ไม่ปลื้มกับสถานที่และกิจกรรม แต่มี้ไม่ได้คิดอะไรมากนะคะ เพราะใจเพียงคิดว่าชั้นอยากให้ลูกชั้นมีความสุข ไหนๆก็มาแล้ว แล้วจะทำยังไงหละ หน้าที่ของพ่อแม่คือต้อง ADAPT ตัวเองให้เข้ากับสถานการณ์ และ FLEXIBLE ตัวเอง เพื่อสุขของลูกไง

เรามาพูดกันถึงมุมดีนะคะ วาวาได้ไปเดินชมนก ชมไม้ ได้เก็บไข่เป็ดมาทำเม็ดขนุน ขอบอกว่าอร่อยมากกกกกก อร่อยจนมี้อยากเอากลับบ้านด้วยเลยอะ หนูเดินฝ่าฝูงมดแดง ตื่นเต้นๆ ร้องบอกแม่จ๋า แม่จ๋า มันไต่ตัวหนูแล้ว โชคดีที่แม่อยู่ใกล้ๆตัวหนูเลยรีบจัดการได้ทัน จัดการมันออกไปจากตัวเราสองคนแม่ลูก ระหว่างทางหนูจงใจที่เดินเข้าไปหาน้ำที่ขังตามทางจากฝนตก ขี้เลนแฉะๆ อย่างสนุกสนาน มันเป็นภาพของความประทับใจ หนูต่างจากมี้โดยสิ้นเชิง มี่จะแหยะกับสิ่งนี้ กลัวเลอะ กลัวสกปรก ไม่รู้เป็นไง ยิ่งแกยิ่งไม่ชอบสกปรกเลอะเทอะ โชคดีที่หนูเป็นลูกป๊า ผู้ที่หยิบยื่นโอกาสแห่งการเรียนรู้ให้หนูตลอดเวลา หนูได้ตอกไข่ กรอกไข่ไปมาเพื่อรีดไข่ขาวออกจากไข่แดง ผลงานคือ เละ ค่ะ หนูได้ทำสีจากธรรมชาติ โดยหนูตำ ตำ ตำ แล้วก็ตำ จนหนูบอกว่า แม่หนูเมื่อยมือแล้วค่ะ ก็ตำไปเป็นสิบนาทีแล้วนี่ลูก หนูเรียนรู้ว่าหนูต้องเอาผ้ามาห่อ แล้วก็ออกแรงบีบถึงจะได้น้ำสีสีออกมา ระหว่างปั้นถั่วหนูอดใจไม่ไหว ปั้นไป หยิบใส่ปากไปด้วย ณ วันนี้เวลาผ่านไปแล้วเกือบ 20 วัน หนูยังจำได้เลยว่า หนูต้องเอาถั่วไปชุบไข่แดงแล้วเอาไปหยอดในไฟร้อน ที่หนูพูดหมายถึงน้ำเชื่อมหวานในกะทะทองเหลืองนั่นไง นอกจากนี้เค้ายังเตรียมดินเหนียวไว้ให้เด็กๆปั้นด้วยนะคะ ครบสูตรความสนุกในหนึ่งวันของการเรียนรู้ดังที่แม่ตั้งใจ ขอบคุณค่ะสำหรับ ONE DAY TRIP กาลครั้งหนึ่ง ณ LITTLE TREE

ส่วนตัวแม่อะนะ บางครั้งแอบคิดว่าไปเจอผีดิบ โอย โย้ย โหย น่ากลัวจริง ดีไม่ถูกดูดเลือด อะ ฮิฮิ

กอข้าวมาบ้านค่ะ

เข้าค่ายส่องสัตว์สัปดาห์ที่ 2 แม่หวันอาสารับกอข้าวกลับบ้านค่ะ วันนี้กอข้าวบอกแม่แอนว่าแม่หวันจะพาไปกินขนมปังสังขยา ทำแป้งโดว์ แต่แม่หวันแอบพาวาวาไปกินปังปิ้งที่เซ็นทรัลมาแต่มื่อวาน ใจจริงอยากพากอข้าวไปด้วยแต่กลัวที่บ้านเป็นห่วง วันนี้เลยพากอข้าวมาที่ออฟฟิศ จัดกิจกรรมให้เด็กๆทำ เริ่มจากให้เด็กๆปั่นรถขาไถ ในระหว่างนี้แม่หวันก็หาสูตรทำแป้งโด เด็กสนุกกับการทำแป้งโดว์มั่กๆ เพราะได้ตัก ตวง กวน นวด แล้วจบทีการบีบ ปั้น ได้สีสันถูกใจสามสี คือ เขียว ชมพู ม่วง สีอื่นๆรอทำครั้งต่อไปค่ะ ก้อแม่หวันนวดแป้งจนเมื่อยมือแล้ว เล่นแป้งโดว์อยู่พักใหญ่ ก็ให้เด็กๆไปเล่นกระดานไวท์บอร์ด จินตนาการ ตามต้องการ กอข้าวเก่งมากค่ะ เขียนชื่อวาวาได้ด้วย ส่วนวาวาก้อเก่งขึ้นนะคะ เพราะเขียนชื่อตัวเองภาษาอังกฤษพอได้ กิจกรรมต่อไปให้เด็กๆทำอาหารให้กินค่ะ มาดูทีวีแป๊บนึง กิจกรรมนี้ไม่ชอบค่ะ แต่อดไม่ได้ เสร็จแล้วก็หาข้าวหาปลามาให้เด็กๆกิน แต่ที่เด็กกินกันอย่างจริงจังคือไข่เจียว ต่างบอกว่าแม่หวันทอดไข่อร่อย งานนี้ปลื้มค่ะ กอข้าวไม่ยอกกลับบ้าน เลย

ส่องนกที่พุทธมณฑล

วาวาของมี่กระเด้งดึ๋งออกจากที่นอน กระวีกระวาดทำทุกอย่างอย่างกระชับ ด้วยเกรงว่าจะไปไม่ทันขึ้นรถตู้ เป็นอีกหนึ่งวันที่ลูกมีความสุข และพลอยทำให้แม่คนนี้สุขใจไปด้วย ขอบคุณโรงเรียนจิตตเมตต์ที่บ่มเพาะนิสัย ใจ กาย ให้ลูกแม่มีวันนี้ วันที่มองไปทางใดก็เจอแต่สิ่งที่สวยงามจากสถานที่แห่งนี้ โชคดีที่มีผู้บริหารที่มีใจเมตตา คิดที่แต่จะหยิบยื่นโอกาสที่ดีให้เด็กน้อย โดยไม่มุ่งหวังหากำไร ขอบคุณครูก้าผู้เป็นที่เคารพของพ่อๆแม่ๆทุกคนค่ะ

mywawa 3ขวบครึ่งค่ะ !!

รอเขียนนนนนนนนนน

อี๊อุ้งอุตส่าห์เข้ามาจองไว้เลยนะเนี่ย รอแม่เขียน ช่วงนี้ก็ไม่ว่างซะด้วยสิ กิจกรรมลูกมากมายจาริง จริง

จ๋ามขวบจ๋ามเดือน ขอรับบบบบบบบบบบบบ

ไอ้แสบของมี้โตวันโตคืน เก่งในมุมมองของมี้นะ คนอื่นมี่ไม่สน วันนี้เป็นวันแรกที่หนูกินข้าวเย็นที่โรงเรียน หลังจากเริ่มปรับตัวได้ หนูเปิดเทอมวันที่ 21 พ.ค. 2555 หนูร้องไห้กระจองอแงมาตลอด เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาหนูไม่ร้อง แถมอารมณ์ดี บ๋ายบายมี้เดินเข้าห้อง ทำให้มี้สุขใจมากๆ ที่เห็นแบบนั้น เพราะทุกวันมี่จะส่งหนูไปโรงเรียนด้วยความเหนื่อง แอบท้อใจนิดๆ ที่ลูกเอาแต่ร้องไห้โวยวายไม่อยากไปโรงเรียน มี่ถามว่าทำไมหนูเลิกร้องไห้ หนูบอกว่าก็หนู...เก่งแล้วไง เล่นเอามี้อมยิ้ม ฟัดพุงไฟหนึ่งยก วันนี้หนูกินเก่งมากค่ะ หนูบอกมี้ว่า แม่หวันหนูกินข้าวเยอะเลย อ้วกด้วย แต่ไม่เป็นไรน้า หนูกินไปอีกชาม ออกมา ขอซื้อขนมปังปิ้งเนยนม และนมชมพูของครูไก่ โอ้โห ไหวเหรอลูก ปรากฎว่าหนูทำได้ วันนี้หนูนอนเร็ว หลับตั้งแต่ยังไม่สามทุ่ม ทุกทีหนูจะนอน สี่ห้าทุ่ม หม่ามี้กลัวหนูไม่โต เลยจับปฏิวัตซะเลย ว่าแล้วแอบไปหอม แล้วนอนกอดกันหลับดีก่าเนอะ รักที่สุด สุดที่รัก จอมซนของแม่หวัน

พี่วาวา สามขวบสองเดือน

เรามาฉลองกันที่ KANTARY BAY RAYONG นะคะ คราวนี้เราพักห้อง 816 FRONT BEACH ช่วงนี้หนูไม่ชอบไปไหน แต่ป๊าม้าบอกว่าจะพาหนูมาเล่น เซิรฟบอร์ด หนูก็เลยดีใจ ในใจก็เกรงๆว่าหนูจะร้องไห้กลับบ้าน  หนูบอกว่าโตขึ้นหนูจะเป็นนักเสก็ตค่ะ หนูโปรดปรานมากกับ สเก็ตบอร์ด เซิร์ฟบอร์ด ป๊าม้าก็เลยหลอกมาได้ง่ายหน่อย ดูหนูตื่นเต้นมาก แต่พอมาถึงก็แอบแป้วไปหน่อยๆ หม่ามี้ทำไมเราต้องมานอนที่นี่ด้วยอะ เหอๆ มาไม้ไหนเนี่ย แต่ในที่สุดก็โอนะ เราได้มาที่นี่ก็เป็นเพราะส่วนหนึ่งหม่ามี้ประมูลงานที่ PTTGC ได้ ก็เลยเอา AGREEMENT มาส่งจ้ะ แล้วก็ถือโอกาสพักผ่อนจากการตรากตรำในช่วงนี้อดหลับอดนอน ไหนจะเครียดในการทำธุรกิจใหม่ของเรา หนูเป็นเจ้าของบริษัท วินชี่ยูเนี่ยนแล้วนะ การแข่งขันค่อนข้างหนักเอาการ แต่ก็มีลูกเป็นกำลังใจ สู้ๆช่วงนี้วาริศาชอบให้ใครๆเรียกตัวเองว่าพี่วาวา ภูมิใจมากที่ได้เป็นพี่สาวโดยเฉพาะเป็นพี่สาวของเจ๊พลอย วาวาเป็นคนอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง แต่ขี้อายไปหน่อย เป็นเด็กที่พูดเสียงดัง ฟังชัด แต่เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ อันนี้ที่แม่เป็นห่วง วาวาเป็นเด็กติดแม่มากค่ะ แต่ป๊าบอกว่าหนูไม่ได้ติดแม่ หนูติดเต้าแม่ต่างหาก ก็สามขวบกว่าแล้วยังไม่เลิกจุ๊เต้าเลยนะเนี่ย

สบายใจแม่หวัน

อันนี้เป็นเรื่องของแม่ครับ อิอิ ถ้าแม่พูดครับ หนูก็จะถามว่าแม่มีก้อนเหรอ แม่ไม่ได้เป็นผู้ชายนะ แม่มีโป๊โปะ ฮิฮิ นอกเรื่อง เรื่องแม่คือ แม่หวันลาออกจากงานเมื่อปลายปีที่แล้ว ดีใจสุดๆ ที่แม่ไม่ต้องเจอหน้าไอ้ควายมณเฑียร ไอ้ควายเผือก โง่ๆตัวหนึ่ง อวดเก่ง เดี๋ยวเถอะ จะเอาให้หงายเก๋งเลย ให้สมกับที่มันกลั่นแกล้งแม่ไว้ เล่นเอาแม่เครียด แต่ตอนนี้แม่ได้เป็นแม่บ้านอย่างเต็มตัว ไม่ต้องตื่นแต่เช้า รีบเร่งขับรถไปทำงาน ขับไปก็คิดไปว่า ไม่อยากเห็นมัน แต่ตอนนี้ไม่แล้วลูก จะมีอะไรสุขใจไปกว่านี้ การที่ได้นอนกอดลูกทั้งก่อนนอน และตื่นนอน แบบว่า ต้องร้องเพลงพี่เบิร์ด สบาย สบาย 555555555

วาวาเป็นไข้ไม่หาย

เป็นแล้วเป็นเล่า เล่นเอาแม่กลุ้มใจเชียว

หนูขี่ได้แล้วแม่

วันเสาร์ที่ผ่านมา แม่หวันลองเอาจักรยาน KITTY สีชมพูออกมาให้หนูลองถีบ หนูก็ยังถีบไม่ได้เหมือนเดิม แม่ก็เลยพยายามสอนหนูอีกครั้ง ลากๆปั่นๆ ทำท่าทางถีบจักรยานให้หนูดู ปรากฏว่า แต่น แตน แต๊นนนนนนนน ถอยหลังลูกเดียว ปั่นทีไรเป็นถอยหลัง แต่ก็เริ่มดูมีแววขึ้นมาบ้าง

ตกเย็นแม่หวันเอาอีกรอบ คราวนี้ท่าทางดีแฮะ เมื่อเช้ายังเก้งๆ กังๆ อยู่เลย ถีบได้บ้างละ เช้าวันรุ่งขึ้น หนูก็ลองใหม่ ปรากฏว่า คราวนี้ หนูถีบได้คล่องกว่าเมื่อวาน หนูตะโกนบอกมี้ว่า หนูขี่ได้แล้วแม่ ด้วยท่าทางภูมิอกภูมิใจ ไม่น่าเชื่อ ว่าหนูจะขี่ได้ดีขึ้นมาก ในวันนี้ หนูถีบเข้า ถีบออก ในบ้าน ไปหน้าบ้าน หนูรู้จักจังหวะ รู้ที่จะกะว่าทำยังไงไม่ให้โดนพี่ก้อง ปนด้วยความเกเร หนูไปผลักจักรยานพี่ก้องล้มลง น่าดูเอาเรื่องเชียว เย็นวันจันทร์หนูกลับจากโรงเรียนแม่หวันชวนถีบจักรยาน โอ้โห ไม่น่าเชื่อ ไอ้หมวยลูกแม่ ทำได้ดีกว่าเมื่อวานเยอะมั่กๆ ถีบจนเหงื่อท่วมตัว คืนนี้ก็เลยหลับไว ตั้งแต่หนึ่งทุ่ม คงจะหมดแรงนะลูกแม่

สองขวบเก้าเดือนคร้าบบบบบบบบบ

วาวาโตขึ้นมากหลังกลับจากหนีน้ำท่วมที่สัตหีบ ทั้งด้านความคิด การพูดการจาที่เหมือนผู้ใหญ่ในหลายๆเรื่อง เมื่อคืนป๊าเพิ่งกลับจากมาเลเซีย ป๊าบอกว่าหนึ่งอาทิตย์ผ่านไป หนูพูดเก่ง คุยโทรศัพท์กับป๊าได้เป็นเรื่องราว หนูสูงขึ้นมานิดนึง แต่ก็ยังเป็นเจ้าตัวเล็กของมี่อยู่ดี หลังจากหนีน้ำกลับมา วาวาทำป๊ากับมีมี่เศร้า เพราะวาวาไม่ยอมไปไหนเลย จะอยู่แต่บ้านสวนผัก จะอยู่กับแม่โต๊ ซาซ่าส์ ที่แย่ที่สุดก็คือไม่ยอมไปบ้านอาม่าวงศ์สว่างโดยเด็ดขาด ร้องปริ่มว่าจะขาดใจ จะเอาแต่อาม่าสวนผัก

หนูซน โค ตะ ระ เลยลูก ทั้งปีนป่าย กระโดด เตะหมา บีบคอมัน แกล้งพี่พลอยนี่เก่งที่สุด บางครั้งหนูบอกว่าจะไปหาเจ๊พลอย พอถามว่า หนูจะไปทำไม คำตอบ คือ หนูจะแกล้งเค้าาาาาาาาาาาาาา

หนูเป็นคู่กัดกับพี่พลอย เป็นไม้เบื่อไม้เมา จนมีมี่อ่อนใจในหลายๆครั้ง

ช่วงที่อยู่สัตหีบ หนูชอบดูแฟนฉัน ดูจนร้องเพลง ได้ทั้งหมด

ตอนนี้หนูชอบอะไรก็ได้ ที่หนูเรียกว่า พี่สาวโอ๊ยยยยยย จะเป็นพวกเสื้อผ้า รองเท้า ก่อนปลายปี มีมี่พาหนูไปดูเสื้อ ซึ่งหนูมีเยอะจนป๊าว่ามี่ มี่อยากได้ แต่ซื้อชุดนอนให้หนูแล้ว สองชุด หนูก็ลูบๆคลำๆ เสื้อพี่สาวโอ๊ย ที่เป็น Little Mermaid จนมี่ต้องซื้อให้ เพราะเป็นของที่หนูเลือกได้ ตามกติกา

หนูสามารถซื้อของอะไรก็ได้ แต่มี่อนุญาตให้ได้แค่หนึ่งชิ้น ซึ่งหนูยอมรัยในกฏข้อนี้ได้ดี เวลาไปเดินซื้อของ หนูหยิบมาแล้วหนึ่งชิ้น อยากได้อีหนึ่งชิ้น หนูก็จะตัดสินใจเองว่า หนูจะเอาชิ้นไหน บางครั้งมี่สงสาร ก็จะบอกว่าหนูยากได้เหรอลูก อะ มี่ซื้อให้ หนูก็จะพูดว่า ก็หนูได้ หนึ่งชิ้นแล้วนี่แม่

แม่จะเรียกตัวเองว่ามีมี่ หม่าม้า แต่หนูจะเรียกว่าแม่ แต่ถ้าเวลาหนูเจ็บสุดๆ หนูจะเรียก คุณแม่ เจ็บ หนูเจ็บอะคุณแม่ วนไปวนมาแค่นี้

ช่วงเดือนที่ผ่านมาหนูติดอี๊ฮุ้งมาก หนูจะเรียกว่าแม่โต๊ หนูติดซาซ่าส์หมาของอี๊ฮุ้ง แต่เป็นคู่กัดกับสุขใจ หนูโดนมันกัดอยู่เรื่องเชียว อี๊ฮุ้งมีหมากระเป๋าอยู่ 10 ตัว หนูจำชื้อมันได้ทั้งหมด เก่งมาก หน้าตามันเหมือนกันจะตาย

เวลาใครว่าหนู ห้วล้าน หนูจะต่อทันทีว่า ตาตี่ ดั้งก็หัก ตาก็หยี แต่บางครั้งหนูจะโกรธเลยเชียว

ช่วงนี้หนูชอบดูบาร์บี้ เทเลทับบี้ส์ ดูซ้ำไปซ้ำมา

วาวาเก่งแล้ว ไปโรงเรียนไม่ร้องไห้เลย แถมยังบอกว่ามารับหนูสายๆนะคะ หนูจะเล่นกับเพื่อนๆ

หนูออกเสียงสระอือไม่ค่อยได้ เช่น เพี่ยนๆ เบี่ยๆ เวลาพูดหลายๆครั้งอี๊ฮุ้งจะแปลไม่ออก มีมี่บอกป๊าว่าลูกเราพูดไม่ชัด ป๊าว่า ดีออก เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง น่ารักดี ถ้าพูดชัดหมดความน่ารักก็จะหายไป เฮ้อ นี่หละ ป๊าหนู คิดบวกจริงๆ

หนูจะชอบบอกว่าหนูไม่ให้แม่ตาย หนูไม่ให้แม่ขึ้นสวรรค์ หนูจะไม่ดื้อ ทำไมแม่หวันต้องตายด้วยอะ พอแม่บอกว่าก็หนูจุ๊เต้าเยอะอะสิ หนูก็จะบอกว่าหนูจุ๊นิเดียวนะ นะ ไม่ตายหรอก นับหนึ่งสองสาม อ้อนมี่อยู่ร่ำไป

หนูเป็นนักต่อรองตัวฉกาจ อะไรก็ได้ จะอ้อน จะกอด เดี๋ยวอาบน้ำนะแม่ ขอแค่นิเดียว ขอจุ๊นิดเดียวนะ จุ๊ข้างเดียวก็ร่าย เดี๋ยวๆ ขอหนูลงไปตรวจดูก่อนนะว่าคางคกมันอยู่มั้ย แล้วเราค่อยขึ้นมาอาบน้ำไปโรงเรียนนะแม่ สารพัด

หนูจะตื่นขึ้นมา ถามแม่ว่า วันนี้หนูต้องไปโรงเรียนอะป่าว ร้องก็นอนเอาหน้าก้มลงกับที่นอน แล้วสะอื้น จนมี่ต้องถามว่า เป็นอะไรลูก ดึงเข้ามากอด แล้วก็สอนหนูว่า ตื่นเช้ามาต้องอารมณ์ดีนะคะ ไม่ใช่ร้องไห้ แบบนี้ หนูก็จะปรับตัว ตื่นมาถามแม่ว่าต้องไปอะป่าว ถ้าวันไหนไม่ต้องไป ก็จะร้องไชโย วันที่ต้องไป ก็จะขอจุ๊เต้าก่อนนะ แบบว่าแอบเศร้านิดนึง แต่ไม่มีน้ำตาแล้วค่ะ

ทุกวันศุกร์หนูต้องแต่งชุดไทย เป็นอันรู้กันว่า พรุ่งนี้จะได้หยุดแล้วววววววววววว

หนูแกล้งไม่สบาย เจ้าเล่ห์ เมื่อเช้าหนูฟึดฟัดนิดหน่อย แม่ถามว่าเป็นอะไรลูก หนูตอบทันทีว่า หนูไม่สบาย ไปโรงเรียนไม่ได้แล้วแม่ แล้วอมยิ้ม พอแม่ว่าเดี๋ยวก็หาย เพิ่งตื่น แบบว่าปรับตัวนิดนึง หนูก็ไอ แล้วก็บอกแม่ว่าหนูเจ็บคอไปโรงเรียนไม่ได้แล้ว เอามือบีบคอ แล้วก็ไอ ไอ ไอ แม่บอกว่า ไอยังไงก็ต้องไป หายเลยเชียว แล้วก็ยอมอาบน้ำแต่โดยดี

หนูเป็นเด็กที่ขี้ร้อนมาก แม่ก็ขี้กลัว กลัวว่าลูกจะหนาว หนูชอบคลานไปหาที่เย็นๆ แล้วก็นอนหลับแบบสนิท สบาย ยาวๆ อาทิตย์ที่แล้ว หนูตกเตียงเป็นครั้งแรก ปากแตก เลือดไหล เล่นเอาแม่ตกใจ ทั้งที่หมอนกั้นก็มากมาย หนูคลานไปหาแอร์เย็นๆเหมือนเดิม ก็เลยตุบลงไป

หนูเป็นเด็กความจำดี หนูได้ของขวัญปีใหม่มาจากเพื่อนๆ หลายชิ้น มี่ก็ไม่ได้สนใจอะไร มีอยู่ชิ้นหนึ่ง มี่ถามว่าของใครอะลูก หนูตอบได้ มี่ก็เลยเอาชิ้นต่อไปมาถาม หนูก็ตอบได้ เลยเอาทุกชิ้น หนูตอบได้หมด เก่งจริงๆลูก เล่นเอาป๊าม้าอึ้งไปเลย

ของโปรดของหนูคือไอติม ให้ทำอะไรว่ามาเลย ถ้ามีไอติม ฉลุยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ